وارثین

آیینی که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله آورد و از جهت عملی هم 23 سال برای آن کار کرد. آیین غیرت دینی و برخورد با منکر است. غیرت دینی، یعنی در برابر دین، حساس بودن و اجازه‏ی هتک به مقدسات را به کسی ندادن. از رموز سربلندی امت اسلامی همین غیرت دینی است که نام آن امر به معروف و نهی از منکر است.

(کنتم خیر أمة أخرجت للناس تأمرون بالمعروف و تنهون عن المنکر)؛(آل عمران،آیه 110)

شما نیکوترین امتی بودید که به سود انسان‏ها آفریده شده‏اید (چه این که) امر به معروف و نهی از منکر می‏کنید.

در این آیه ملاک خیر و برتری امت اسلامی در برابر سایر امت‏ها در امر به معروف و نهی از منکر است. آری، این آیین با این غیرت مقدس جان گرفت و 23 سال در این مسیر حرکت کرد، ولی متأسفانه بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به موازات کم فروغ شدن معنویت، غیرت دینی نیز رنگ باخت.

اموری همچون: انحراف رهبری امت از مسیر خود، اذیت و آزار دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله تبعید شدن و شکنجه و آزار ابوذر قهرمان، که پیامبر صلی الله علیه و آله او را به عنوان راستگوترین مردم می‏دانست، کنار گذاشته شدن ارزش‏های اسلامی و جان گرفتن تبعیض‏های نژادی، چپاول بیت المال مسلمین، تفسیر و تحریف احکام و قوانین مسلم اسلامی، قرار گرفتن خلافت اسلامی در تیول کسانی که تا دیروز در برابر اسلام صف کشیده بودند و اسلام را به بازی می‏گرفتند و دیگر منکرات، موجب رنگ باختن و افول غیرت دینی در جامعه‏ی اسلامی صدر اسلام گردید که سرانجام به واقعه‏ی تلخ عاشورا انجامید.

امام حسین علیه‏السلام این عزیز زهرا، خود و عزیزانش را در راه احیای غیرت دینی قربانی کرد. از آغاز قیامش اعلام کرد که هدفم احیای غیرت دینی است. هنگامی که می‏خواست از مدینه حرکت کند برای خداحافظی کنار تربت پاک رسول الله صلی الله علیه و آله رفت و فرمود:

اللهم! انی أحب المعروف و أکره المنکر؛ (بحارالانوار،ج44،ص328)

پروردگارا! من خواهان معروف و بیزار از منکر هستم.

و در منشور جاوید نهضتش نیز فرمود: أرید أن آمر بالمعروف و أنهی عن المنکر؛ من برای اجرای امر به معروف و نهی از منکر قیام کرده‏ام. و به هنگامی که خروش عاشورایی را برآورد فرمود:

ألا ترون أن الحق لا یعمل به، و أن الباطل لا یتناهی عنه؟ لیرغب المؤمن، فی لقاء الله محقا؛ فانی لا أری الموت الا سعادة و لا الحیاة مع الظالمین الا برما؛ علامه سید مرتضی عسکری،معالم المدرسین،ج3،ص61)

آیا نمی‏بینید که در مصاف حق و باطل به حق عمل نمی‏شود و باطل مورد نکوهش قرار نمی‏گیرد؟ در چنین محیط آلوده و ناپسندی انسان مؤمن و شریف شایسته است به سوی فیض دیدار پروردگارش بشتابد. من در چنین محیط ذلت‏باری مرگ را جز سعادت و زندگی با این ستمگران را جز رنج و نکبت نمی‏بینم.

و این عبرتی بزرگ است که بی‏تفاوتی به آن، عاقبتی وخیم دارد و این تنها غیرت دینی است که تضمین کننده‏ی بقای دین و حفظ آن از خطرهاست. پس باید به تبعیت از نهضت عاشورای امام حسین علیه‏السلام و یارانش به احیای آن پرداخت و سنت امر به معروف و نهی از منکر را فراگیر نمود تا دین و قرآن بیمه شوند.

همان گونه که گفته شد، امام حسین علیه‏السلام فلسفه و مبنای حرکتش را در امر به معروف و نهی از منکر، و احیای این فریضه‏ی بزرگ، اما فراموش شده قرار داد و برای احیای این اصل قرآنی، شناخت جایگاه و ارزش دین و ابدیت آن لازم است؛ زیرا از جمله‏ی درس‏ها و پیام‏های نهضت اباعبدالله الحسین علیه‏السلام، معرفی جایگاه رفیع و ارزش برتر دین است، آن هم تا حدی که همه چیز، حتی خون عزیزترین انسان‏ها، مثل حسین بن علی علیه‏السلام و برادران و فرزندان و یارانش باید فدای راه دین شود.

گذشت از سر فرزند و جان و مال و برادر

چو دید می‏نتواند گذشت از سر دینش

جامعه ساکت مرده است….

وارثین نهضت عاشورا بر این امر واقفند که پویایی تشیع با احیای هدف امام حسین(ع) رقم می خورد.

در حدیث میخوایم: کسی که در برابر خوبی ها و بدی ها بی تفاوت است،مرده ای است که در میان زنده ها نفس می کشد.(تهذیب الاحکام،ج6،ص181)

سکوت در برابر گناه نتیجه ای جز خسارت ندارد.براساس سوره ی عصر، حتی کسانی که اهل ایمان و عمل صالح اند ولی ساکت باشند و دیگران را به حق و صبر سفارش نکنند،در خسارتند.

در قرآن می خوانیم: اگر گروهی از مردم جلو فتنه و فساد دیگران را نگیرند،همه ی زمین به فساد کشیده می شود.(سوره بقره،آیه 251)

منبع:فلسفه و عوامل جاودانگی نهضت عاشورا،ابوالفضل بهشتی،قم،بوستان کتاب،1385ش